| Description (Repository) |
335. Grant and confirmation by Abbot Ralph to the convent in perpetuity, of the vill of Parham (Sussex) with the advowson of the church, for his own soul and those of his predecessors and successors. This grant is without prejudice to the existing grant of 8s. per day to the kitchen. The abbot is to receive any homage due from the manor but the convent will receive any relief. The convent may appoint any monk or layman as warden, and he cannot be dismissed by the abbot—similarly with any parson whom the convent present to the church. Chapter, Westminster [c. Sept. 1206 x Jan. 1214]
Omnibus Sancte Matris Ecclesie filiis ad quos presens carta pervenerit, Radulfus, divina miseratione abbas Westmonasterii, eternam in Domino salutem. Noven t universitas vestra me, divine pietatis intuitu et pro salute anime mee et antecessorum meorum et successorum, dedisse et concessisse et hac presenti carta mea confirmasse, sine ullo retinemento placiti vel relevii et sine omni exactione tallagii, vel cuiuscumque rei, conventui Sancti Petri Westmonasterii villam de Pereham, cum terris sibi adiacentibus et cum advocatione ecclesie et cum omnibus pertinentiis suis quatinus idem manerium in propria habeant dispositione et in perpetuum possideant, et in usus suos et utilitates redditus prefati manerii et exitus cum auxiliis et tallagiis convertant et assignent ubi assignare voluerint et quicquid de prefato manerio poten t provenire, sine calumpnia et illatione iniurie vel molestie, mei vel successorum meorum, in perpetuum habeant et possideant. Ita quod occasione concessionis prefati manerii de servitiis coquine prefati conventus cotidianis, videlicet octo solidis diebus singulis de abbate qui pro tempore fuerit, vel ballivo loco ipsius posito, percipiendis: nichil omnino in modico vel in maximo ullo tempore minuatur, nec occasione predicti manerii in usus prefati conventus confirmati aliquid auxilium a prefato conventu aliquando ego vel successores mei poterimus exigere vel accipere. Quare si fortasse aliquo tempore contigerit de aliquo tenemento prefati manerii homagium debere fieri, ego vel successores mei in persona nostra homagium recipiemus; relevium vero conventui nostro in usus suos quietum remanebit. Custodem vero poten t prefatus conventus licite et libere in dicto manerio monachum seu laicum quem voluerint apponere et cum voluerint ammovere sine contradictione mei vel successorum meorum. Nec poterimus ego vel successores mei custodem prefati manerii qui pro tempore fuerit amovere vel distringere aut aliquid nobis de prefato reddat manerio. Si vero ecclesia prefati manerii vacaverit, conventus prefatus quern voluerint ad personatum dicte ecclesie per se libere presentabit, absque contradictione mei vel successorum meorum. Contestor igitur omnes successores meos abbates Westmonasterii perl tremendum Dei iudicium ne ipsi faciant vel fieri permittant ullam infractionem seu diminucionem huic mee donacioni et concessioni in maximo vel minimo immo augeant et confirment. Hanc autem concessionem spontanea voluntate feci in capitulo Westmonasterii et sigillo proprio roboratam super ipsum altare Beati Petri apostolorum principis devotus optuli. Augmentatores et conservatores commendans Deo Patri ut sint heredes Dei et coheredes autem Christi; infractores vero sue diminutores huius beneficii et omnes qui hanc meam concessionem consilio, consensu vel auxilio vel etiam ausu temerario infringere vel diminuere vel irritam facere presumpserint ex auctoritate Dei Patris Omnipotentis et Filii et Spiritus Sancti, et ex auctoritate Beatorum Apostolorum Petri et Pauli, et Beati Regis Edwardi et omnium sanctorum Dei, et ex potestate michi tradita, terribiliter anathematizans portas celi eis claudens et portas inferni referans excommunicationis vinculo innodavi et eterne dampnationis ignibus deputavi, ubi vermis non moritur et ignis non extinguitur. Hoc autem factum est toto conventu Westmonasterii assistente et accensis candelis summam latam confirmante, et pro beneficii istius collatione et confirmatione gratias omnimodas Deo referente. Hiis testibus: Domino Willelmo Eliensi, domini regis thesaurario; Willelmo archidiacono Huntindon'; Magistro Roberto de Gloucestria; Magistro Jocelino Marescallo; Roberto Mauduit; Henrico Foliot; Willelmo de Buveneya; Johanne filio Willelmi; Thoma de Chimili; Willelmo de Castel!'; Gaufrido de Say; Johanne de Sterteford; Roberto de Rasingburn'; Alexandro clerico; Lodovico clerico; Ricardo de Dol, tunc senescallo Westmonasterii; Uliano cleric°, Magistro Simone de London'; Odone aurifabro ; Willelmo filio Andree; Roberto de Rokingeham; Henrico Somer; Thoma de camera; Bartholomeo filio Hugonis; Stephano de Berking'; Roberto de Crokesleg'; Thoma de Dol, et multis aliis.
MS: WAD, ff. 572-573.
Rubric: Carta Radulfi abbatis de eodem.
MS: pro. The whole sentence, Contestor igitur .. . . confirment, is reminiscent of the language of spurious charters of WI, HI! and Rid : e.g. Cal. Ch. Rolls 1321-41, 335. The elaborate anathema is also reminiscent of dubious older documents.
Date: Attestation of William of Cornhill as archdeacon of Huntingdon (Fasti III, 28), limited by term of office of Abbot Ralph. See also 487. |